SPROVERBIÀNNO…SPROVERBIÀNNO!

Co ‘n amicu mia ‘st’agostu staàmo annànno su ppe’ Ssantu Rasimu a vvede’ le stelle. Era quaci bbuiu e lu tempu era ‘n bo’ bbalordu e l’amicu mia non vedéa l’ora d’artonnàsse e… ggiustu pe’ mméttece quarche ccàricu s’è mmissu a ddi’… quanno che Ccesi cià lu cappéllu curri ternano e ppija l’ombrellu!… j’ho ribbattùtu sùbbitu…

Doppo ‘n bo’ se sènte a ttrona’… e issu…

se ttròna da che pparte piòe!…

sintirài fra ppocu come je da ggiù…

e issu… quanno lu gattu se passa le recchie piòe!… propiu ‘llu momentu… ‘na sterzàta e ssemo
‘nnati a ffini’ addossu a ‘nu stallìttu… chicchirichììì!…

issu ‘mpertèrritu… quanno lu gallu canta a sséra, spèttete cèrtu la bbufèra… a ‘llu puntu t’ho sbottàtu e… smettela!… M’hai rintuntìtu… mo’ vistu che bbène o mmale ce semo fermati… arza ‘n bo’ l’occhi… s’è qquaci arpulìtu tuttu!… se vedono ‘n saccu de stelle… guarda se cche ‘ncantu… che ddorgézza de Creatu… ggustàmocela ‘n tantìnu… e issu…

sa che tte dico… che ffinacché ddura fa virdùra… e ppo’ l’acqua d’agostu arifrésca lu bboscu… cèrtu è ppropiu veru che… 1u zzùccuru non è fattu pe’ li somàri!… Rintornàmoce ch’è mmèjo!

Per ascoltare l’articolo in ternano letto dall’autore vai al link: https://youtu.be/vzFiXY_YwIQ

Paolo Casali